17 Eylül 2013 Salı

Her anı yarım kalır biraz

Anılar yarım kalmak içindir zaten. Anılarınızı yarım bırakmayın arkadaşlar. Ben şu anda bunun pişmanlığını yaşıyorum. Her sevgilime kaptırmışım kendimi. İrili ufaklı hepsine. Ve hepsine öyle salakça bağlanmışım ki şimdi daha iyi anlıyorum herşeyi. Mesela Kemer'e tatile gitmiştim 2011 yazında ve bir kızla güzel muhabbet ediyorduk. Onunla bir sürü beraber fotoğrafımız vardı. Bir sene sonra bir sevgilim oldu ve o fotoğrafları görünce sil bunları falan dedi direk. Anı işte kardeşim sen niye sil diyorsun. Hata bende ben niye sorgusuz sualsiz siliyorum. Mesela şimdi o tatilin fotoğraflarına bakarken o kızla olan fotoğraflarım yok ve bu yarım kalmış bir anı benim için. Bu arada devamını da söyleyeyim. Sonra o sevgilimden ayrılıyorum ve onunla çekilmiş fotoğrafları da siliyorum. Arkadaşlarımızla beraber gittiğimiz yerlerde mesela tüm fotoğraflar var ve o eski sevgilim artık diye onunla olan fotoğrafları da siliyorum. Sonra yine yarım kalmış bir anı. Son olaylardan sonra sanırım biraz daha olgunlaştım bu konularda. Ben niye izin veriyorum bu kadar bana karışılmasına ve sonrasında niye siliyorum onu ve tüm anılarını da beraber. Bırak kalsınlar ne zararı dokunacak sanki sana. İşte salaklık birazda burda. Ben bu hatayı ilk sevgilimden beri yapıyorum. Sanırım herşeyin öncüsü de o oldu. Çok sevdiğim için bağlamıştım kendimi ve her dediğine evet evet diyordum. Ergenlikten kalma bir alışkanlık işte. Ama bundan sonra hiç bir anı yarım kalmayacak. En son kahpeyle olan fotoğraflarımı da sildim. Baya oldu ama sileli. Artık kim olursa olsun silinmeyecek hiç bir anı ve yakılmayacak yazılan hiç bir şey. Biraz önce çok eski fotoğraflara baktım benim çektiğim fotoğraflar içlerinde artık konuşmadığım arkadaşlarım bile var. Silmedim onlarıda mesela çünkü bir yaşanmışlık var çünkü beraber geçirilen zamanlar ve o zamanların kanıtı olan bu fotoğraflar. Her ne kadar o insanla konuşmuyor olsam bile. Vay be ne günlerdi dedirtiyor insana bunlar. Ama mesela o kızla veya eski sevgililerimle fotoğraflara bakıp geçmişi hatırlayamıyorum. Aklımda hep varlar ama somut olarak yoklar. Belki de sadece bir hayalden ibaretler. İşte bunları en azından kendime hatırlatmak için keşke hiçbirini silmeseydim diyorum. Dediğim gibi sanırım geç olgunlaşıyorum. Bundan sonraki sevgililerimde de aynı hatayı yapmayacağım mesela. Zaten okuyordur bunu ya da okuyacaktır. Bir insanı geçmişinden koparırsanız anılarından koparırsanız geçmişte yaptığı hataları tekrar eder. Ondan dolayı bir insan geçmişiyle yaşamalıdır. Anılarınızı yakıp yıkmayın. Saklayın onları en ücra yerlerde. Çünkü bir insanın en büyük hazinelerinden birisidir anıları. Hem ders alır onlardan hem de nerden geldiğini unutmaz. Umarım hiçbir anınızı hiç olarak görmezsiniz çünkü yıllar sonra aklınıza gelince o günler ağzınızdan sadece ''iyi ki'' kelimesi çıkar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder